دو واژه «شار» و «شهر» ریشههای باستانی دارند. شار یا شارستان خود از ریشه شهر گرفته
شده که به صورتهای قدیمیتر «شتر»، «خشتر» از ریشه «خشی» به معنی شاهی کردن
آمده است. شهر در واقع یک شهر- قدرت است، یعنی محل استقرار قدرت پادشاهی.
فردوسی میگوید:
چو از دشت نزدیک شهر آمدند
کزان شهر جوینده بهر آمدند
کتاب:انسان شناسی شهری
نویسنده:ناصرفکوهی